شاخص آمادگی زیرساخت داده های مکانی مدلی جهت ارزیابی آمادگی یک کشور برای پذیرش و توسعه زیرساخت داده های مکانی می باشد. این مدل فازی پایه بر اساس فاکتورهای مختلف سازمانی، فناوری، اطلاعاتی و منابع انسانی و مالی تهیه شده است ( 16 شاخص) و نتایج حاصل از اجرای آن می تواند در شناسائی مشکلات و موانع اولیه ایجاد زیرساخت داده های مکانی مفید واقع گردد. اولین بار در 2005 توسط Delgado معرفی شده است.
ادامه دارد